Nieuwe Incoterms 2020
De voornaamste wijzigingen zijn de volgende:
Bij DAT Incoterms 2010 (Delivered at Terminal) draagt de verkoper alle risico’s en kosten tot de goederen gelost zijn van het voertuig en ter beschikking staan van de koper in de vermelde terminal. De markt vereist echter een Incoterm die de levering van de goederen ook mogelijk maakt op andere plaatsen anders dan een terminal. De loutere naamswijziging, DPU in plaats van DAT, maakt het mogelijk dat koper en verkoper een losplaats naar keuze kunnen vaststellen. Verder verandert deze nieuwe term niets aan de overdracht van risico’s en kosten.
Bij containertransport over zee wordt vaak het maritieme FOB Incoterms 2010 (Free on Board) gebruikt waarbij het risico wordt overgedragen bij de levering aan boord in haven van vertrek. De verkoper neemt hierbij een aanzienlijk risico omdat hij de effectieve controle over de containers verliest op het ogenblik dat ze zijn aangekomen in de haven, terwijl zijn aansprakelijkheid blijft gelden tot de containers op het schip geladen zijn. De verkoper kon er daarom op staan om FCA Incoterm 2010 (Free Carrier) te gebruiken en de betaling te beveiligen per documentair krediet, wat in vele gevallen de overlegging van het cognossement vereiste. In tegenstelling tot FOB Incoterm 2010, is het bij FCA Incoterm 2010 niet evident dat de verkoper het cognossement zal verkrijgen. Het ICC voorziet bij FCA Incoterms 2020 derhalve de mogelijkheid dat de partijen overeenkomen dat de transporteur het cognossement met on-board notation aan de verkoper verstrekt van zodra de goederen op het schip zijn geladen.
Het is steeds meer gebruikelijk dat partijen extra veiligheidsvereisten rond de koop-verkoop en het transport bedingen, zoals een verplichte screening van containers. Incoterms 2010 maakte al vermelding van deze verplichtingen, maar in de nieuwe editie zijn deze nog meer prominent aanwezig.
Bij CIP Incoterm 2010 (Carriage and Insurance Paid to) levert de verkoper aan de vervoerder en betaalt hij het vervoer en de verzekering. CIF Incoterm 2010 (Carriage Insurance and Freight) houdt hetzelfde in, maar wordt enkel gebruikt bij maritiem transport.
De verkoper was onder Incoterms 2010 gehouden om de koper een verzekering aan te bieden, gelijk aan Clausule C (Institute of Cargo Clauses). Deze basisverzekering wordt doorgaans gebruikt voor bulkgoederen en is veelal niet geschikt voor andere goederen. Voor CIF Incoterms 2020 zal het verzekeringsniveau gelijk blijven. Dat is anders voor CIP Incoterms 2020, waar het niveau van verzekeringsdekking stijgt van Clausule C naar Clausule A.
Het uitgangspunt bij Incoterms 2010 was dat de koper en verkoper voor het vervoer van de goederen een beroep doen op een derde partij vervoerder. Incoterms 2020 verduidelijkt de situatie waarin het transport door de koper of verkoper zelf wordt geregeld. FCA Incoterms 2020 bepaalt bijvoorbeeld dat de koper verantwoordelijk is voor het vervoerscontract en de daaraan verbonden kosten of dat hij het vervoer regelt. Hetzelfde geldt voor Incoterms 2020 FCA, DAP, DPU en DDP.
DDP Incoterms houdt in dat de verkoper belast is met de douane formaliteiten. Incoterms 2020 voorziet hiervoor in meer beschermingsmaatregelen.
Nagaan welke Incoterms uw bedrijf gebruikt in zijn standaardcontracten;
De afweging maken of u wel de juiste Incoterms hanteert;
Bekijk of de Incoterms die u gebruikt zijn veranderd en ga na of dit enige impact op uw activiteiten zal hebben.